Fîhi Mâ Fîh, Mevlâna Celâleddin-i Rumî´nin meclislerindeki konuşmalarının, oğlu Sultan Veled veya müritlerinden biri tarafından yazılarak, sonradan bu notların bir araya getirilmesiyle meydana gelmiş bir eserdir. Her fasılda ele alınan mevzu ve meseleler başka başkadır ve her fasıl muhtevası bakımından müstakil olmakla beraber Hazret-i Mevlâna´nın umumi olarak tasavvufi düşüncelerini, dini, felsefi, ahlaki akidelerini, dünya ve insanlık görüşünü, tabiatını, şiir telakkisini, devrinin birçok mühim olaylarını

Mevlânânın hayat ve eserleri hakkında bugüne kadar çok sözler söylenmesine rağmen onu asıl aksettirecek olan en sağlam ayna yine onun eserleridir. Mevlânânın felsefesi, şiiri, üstün dehası hakkında bize ışık tutacak, toplu ve daha net bir kanaâte ulaştıracak olan başlıca kaynaklar, elbette onun irfan hayatına miras bıraktığı Mesnevî, Mektûbât, Mecâlis-i Seba, Dîvânı Kebîr ve Fîhi Mâfih gibi yazılı anıtlardır. Bu büyük şair ve mütefekkirimizin Dîvân-ı Kebîrinde serpiştirdiği Rubâîleri de ayrıca özel bir diva